.jpg)
Ik merk dat ik wat vind, van het coachvak. Omdat iedereen zomaar coach kan worden, mijzelf incluis, voel ik me nogal verantwoordelijk om "het goed te doen". Sowieso vind ik dat al belangrijk, omdat je je best doet mensen op een integere en passende manier te helpen. En het is me aangeleerd, om altijd je best te doen. Op zich in dit vak niet heel verkeerd, toch?
Mijmeringen over verantwoordelijkheid
Het viel me zo in, bij het zien van dit beeld (op een mistige morgen hier om de hoek geschoten) dat ik als coach degene ben die op deze steiger zit. Steeds komt er iemand op bezoek en kijken we samen naar diens leven daar aan de overkant. Er ontstaat in dat moment iets bijzonders, dat toch een soort uitstapje is uit de werkelijkheid. Een tijdelijk haventje, een onderzoekslab, een uitprobeerplek om naar de overkant te zwaaien… Nooit wordt die overkant, dat leven van de bezoeker, voor mij helemaal helder, ook al probeer ik nog zo hard. Maar diegene kent het door en door, bewust of onbewust. En die gaat na de sessie daar weer naar terug. Zelf daar doorlopen, het land bewerken, de bomen snoeien… in diens ‘echte leven’. Die heeft misschien een nieuw gereedschap mee terug genomen, maar gaat zelf aan de slag. Want ik blijf op die steiger, ik beweeg mee, reik aan en laat dan weer los.
Het goed doen zit in het onderhouden en vullen van mijn gereedschapskist
Dat goed doen, dat zit 'm dus in dit vak niet dat elke cliënt zijn doel 100% behaalt. Soms is 80% genoeg om verder te gaan. En dat goed doen, dat zit 'm ook niet in dat ik heel veel mijn best moet doen als het even moeilijk loopt. Mijn cliënt is immers verantwoordelijk voor zijn/hen/haar eigen pad. Die mag bepalen hoe hard hij/die/zij kan lopen.
Dat goed doen, dat zit 'm voor mij in:
gedegen opleidingen en methoden kiezen, bij voorkeur met wetenschappelijke basis of daarop gebaseerd
mijn gereedschap scherp houden: regelmatig bijscholen, nieuwe informatie lezen en doorontwikkelen
werkbare hand-outs, tools en oefeningen ontwikkelen die helpen in het coachproces
creatief zijn in denken en doen, om mee te bewegen met wat past bij mijn cliënt en tegelijkertijd richting het doel blijven bewegen dat we samen hebben gesteld
in een rijk netwerk opereren om mijn blik breed te houden, maar ook te kunnen doorverwijzen naar passende andere opties als dat nodig blijkt
zelf blijven leren en dus ook óver mijzelf en mijn processen als coach, bijvoorbeeld met intervisie, supervisie of door zelf begeleid te worden
Al met al houdt het wat in, om een steeds betere coach te zijn. Als je het mij vraagt. Ik doe het met enorm veel plezier en haal veel energie uit de oneindige mogelijkheden om te verdiepen, verbreden én zelf te creëren.
Heb je vragen over mij of mijn werkwijze? Sta ik altijd voor open. Mail, bel, DM. Je weet me vast te vinden.